“Don’t
Judge a book by its cover “አሉ ፈረንጆቹ ሙድ ሲይዙብን
ፍተሻ አለም ላይ
ፍተሻ አለም ላይ
ፍተሻ ለግል ፤ለማህበረሰብ እና ለሀገር ደህንነት ያለው አስተዋፅዎ እጅግ በጣም ከፍተኛ መሆኑን ሁላችንም የምንስማማበት ይመስለኛል፡፡ከደህንነት ጥበቃ ማነስ አንጻርም የስንቱ ህይወት በከንቱ እንደቀረም የቅርብ ጊዜ ትዝታችን ነው፡፡ለዚህም ነው ሀገሮች ከምንም በላይ ለጥበቃቸው ትኩረት ሰጥተውና ዳጎስ ያለ በጀት መድበው የሚንቀሳቀሱት፡፡
ፍተሻ እኛ ሀገር
ስለፍተሻ ጉዳይ ሳስብ በአየር መንገድና በከተማችን በሚገኙ ትላልቅ ሆቴሎች ያለው አስተማማኝ የጥበቃና የፍተሻ ሁኔታ በጣም ያረካኛል፡፡ሁሉም ለራሱ ደህንነት ሲል እኩል የሚፈተሽበት፡፡ ያውም በደስታ በነጻነት፤ ያለፍርሀትና የደህንነት ስጋት ሳያጋጥመን ለመዝናናት፤ለመስራት ብሎም ለመጓጓዝ፡፡ነገር ግን……….ነገር ግን ዐረፍት ነገሩን አፍራሽ ያደርገዋል ተብለን አይደል የተማርነው ፡፡
እና እኔም ነገር ግን ብያለሁ…ነገር ግን በፍተሻ ቦታዎች ላይ( በአንዳንድ ሆቴሎች፤ባንኮች ፤የመዝናኛ ስፍራዎች፤ሲኒማ ቤቶች…ወዘተ) እየደረሰብን ያለው መገለልና መድሎ ይቁምልን ነው፡፡እንዴ ሰው ባገሩ እንዴት ..እንዲህ አይነት መድሎ ይደርስበታል፡፡ቆይ እኔ ምለው ለሀገር ደህንነት ስጋት መሆን ያለበት ኢትዮጵዊ ነው ወይስ የውጪ ዜጋ(እዚህ ጋር ልብ ሊባል የሚገባው ሁሉም የውጪ ዜጋ የሀገር ስጋት ነው፤ኢትዮጵያዊ ደግሞ የሀገር ስጋት ሊሆን አይችልም የሚል የጅምላ ድምዳሜ ላይ አልደረስኩም)፡፡ ነገር ግን ቀለሙ ነጭ ስለሆነ ብቻ ከስጋትና ከጥርጣሬ ነጻ መሆን አለበት ወይ? እንደኛ ቀለሙ ስለጠቆረ ደግሞ(ያውም በገዛ ሀገሩ) መጠርጠር አለበት ወይ ነው ጥያቄዬ? “ባለቤቱ የናቀውን አሞሌ ባለእዳ አይቀበለውም” አይደል ተረቱ:: ቆይ እርስ በእርስ ከተጠራጠርን ማን ሊያምነን ነው??? ከሀገሬ ወጣ ስል ለሚያጋጥመኝ የተንዛዛ ፍተሻ አሪፍ መጽናኛ አለችኝ እንዴ የኔው የራሴ ሰዎች እንደዚያ አገላብጠው ከፈተሹኝ ባዕዶቹማ እንዴት አይበረብሩኝ? ብዬ እፅናናለሁ፡፡
ከሁሉም ግን ግርም የሚለው ነገር፡፡በገዛ ሀገራችን አንድ አይነት ቦታ ላይ ነጮቹ ሳይፈተሹ ሲገቡ እኛ አንዳንዴ ስብዕናችንን በሚፈታተን መልኩ የምንበረበረው ነገር ነው፡፡አንዳንዴ ንዴታችሁ ብልጭ ብሎባችሁ ለምን የውጪ ዜጎቹ እንደማይፈተሹ ጥያቄ ካነሳችሁማ በቃ ጭራሽ አትገቡም ልትባሉ ሁሉ ትችላላችሁ፡፡
አንዴ እንዲህ ሆነ…
አንድ ስብሰባ ነገር ነበረችኝ፡፡ቦታው በከተማችን ካሉት ትላልቅ ሆቴሎች በአንዱ ነው፡፡ የኔ ስራ ለውይይቱ መነሻ ሀሳብ የምትሆን ጽሁፍ ቢጤ ማቅረብ ነበር፡፡በወቅቱ ቀጫጫ ቤጤ ነበርኩና ያው እንደሚታወቀው እኛ ሀገር ለመከበርና አንቱታን ለማግኘት ስጋ፤ ቦርጭና አለባበስ ግድ ይላል፡፡ያኔ ጥሩ ለብሻለሁ ስጋና ቦርጭ ግን አልነበረኝም ፡፡ማህበረሰባችን ደግሞ እንደ ፋሲካ በግ ከላይ አይቶ ነው የሚገምትህ ምክንያቱም “Don’t Judge a book by its cover “ የምትለውን አባባል አያርፍማ፡፡
እናም ትንሽ አርፍጄ ነበርና በር ላይ ስቻኮል ለፍተሻ ሁለት የሆቴሉ ጠባቂዎች መኪናችንን ያስቆሙናል፡፡እሺ ብለን አቆምንና መኪናችንን አገላብጠው በረበሯት፡፡ሞተር መፍታት ነው የቀራቸው፡፡ጋራዥ ነው እንዴ እስክንል ድረስ፡፡ይሄም አልከፋንም በጄ ብለን ነበር፡፡እኔም ሾፌሩም ውረዱ ተባልን፡፡ወረድን፡፡እኛንም ልክ እንደመኪናዋ በረበሩን፡፡ ኧረ ሞተር እንዳይፈቱብን ተባብለን ተሳሳቅንም ተሳቀቅንም፡፡
“ወዴት ነው” የሴቷ ጥበቃ ጥያቄ ነበር
“ይቅርታ የኔ እህት ሆቴል መስሎኝ…ወዴት ነው ተብሎ ይጠየቃል እንዴ ..? ትንሽ ጥያቄው አናዶኝ ነበር
“ ማነሽ …ወዴት እንደሆነ ካልተናገርሽ አትገቢም” …በቁጣና በገልምጫ…
ሾፌሩ ትንሽ እንደመናደድ እየቃጣው ስለኔ መናገር ጀመረ…
“አይመለከትህም እሷ ትናገር…”
“ስነ ስርአት….” አለ በንዴት ሾፌሩ
በዚህ መሀል አምስትና ከዛ በላይ የሚሆኑ ፈረንጆችን የጫነች ሚኒ ባስ ያለ ክልከላና ያለ ጠያቂ ሰተት ብላ ገባች….አይኔን ማመን ነው ያቃተኝ፡፡ማንም የተናገራት የለም፡፡ በዚህ ቢበቃ እኮ ጥሩ ነው፡፡ ጀርባቸው ላይ አነስ ያለች መኪና የምትጭነውን ያህል ትልቅ ቦርሳ፤ የስፖርት እንዲሁም የሙዚቃ መሳሪያዎችን ያየዘ ሌላ ቦርሳ የተሸከሙና ተራራ ወጪ የሚመስሉ ሶስት ፈረንጆች ቀጥ ብለው ገቡ፡፡ወዴት ነው? እንዴት ነው?ማናችሁ? ያላቸው ሰው አልነበረም፡፡
ይሄኔ ሾፌሩ መሳደብ ጀመረ…እኔ በቃ የምናገረው ነገር ግራ ገብቶኝ ቆሜያለሁ፡፡በዚህ መሀል ወንዱ ጥበቃ መጣና ከኛ ጋር ክርክር ጀመረ፡፡
“የኔ እመቤት የስብሰባው ሰዓት እረፍዶብኛል እባክሽ በኋላ እንነጋገራለን ..አሁን ልግባ“ በጣም በትግስትና በአክብሮት ነበር የጠየኳት፡፡አሻፈረኝ አለች፡፡
እንድዉም መኪናውን አውጣ ምናምን መባል ተጀመረ…አሁን እኔም ተናደድኩ……ስብዕናዬን ተፈታተኑኝ፡፡ወንዱ ጥበቃ በመሀል መታወቂያ አለ፡፡
“መታወቂያን ለሁለታቸሁም አልሰጥም…”አልኩና ስብሰባውን የሚያስተባብረውን አለቃዬን ከውስጥ በስልክ ደውዬ ጠራሁት ፡፡
አለቃዬ ሲሮጥ መጣ ….ዝንጥ ያለ ሱፍ ለብሷ ፤ቦርጭም ስጋም አለው፡፡እኔ ለራሴ ቀጫጫ…ምንም የሌለኝ፡፡
እሱ መምጣቱን ሲያዩ
ወንዱ ጠባቂ…በአንዴ አከበረኝ አንቺ ምናመን ሲል እንዳልነበር “በቃ አሁን እርሶ ይግቡ በኋላ እንነጋገራለን” ምናምና ማለት ጀመረ ማማን አቃተኝ…ሳኩበት ፤አፈርኩበት፤ቅድም ፍተሻው ላይ የተሳቀኩት ሳያንስ ለሰውዬው አስተሳሰብ እኔ ተሳቀኩኝ
አልገባም አልኩኝ…አለቃዬ “ኧረ ሰአት እረፍዷል ..እንግዶች እየጠበቁ ነው ምናምን” አለ፡፡
አልገባም….መግባት የምፈልገው በራሴ ነው በአንተ ወይም በእገሌ አይደለም፡፡ሀላፊያቸው ይጠራልኝና እሱን አናግሬ እገባለሁ…ከነሱ ጋር በኋላ እነጋገራለሁ አልኩኝ፡፡
ለማንኛሁም ሀላፊው ተጠራ አናገርኩት ገባሁ ስወጣ ግን እነዛ የጥበቃ ሰራተኞችን ዝም ብዬ ላልፋቸው አልፈለኩም ፤ስነምግባሩም አይፈቅድልኝም፡፡ሃላፊያቸው መጣ ፤ይቅርታ ጠየቀኝ፤እነሱም ተጠሩ ይቅርታ ጠየቁ፡፡ይቅርታቸው ግን አልካሰኝም፡፡አላስደሰተኝም፡፡እነዚህ ጥበቃዎች መማር አለባቸው ብዬ አሰብኩኝ፡፡ ”ይቅርታ የእኔ መቤት ስለደረሰብሽ በደል በነሱ ላይ ግን አስተዳደራዊ እርምጃ እንወስዳለን” የሀላፊው ንግግር ነበር፡፡ “አዎ ግዴታችሁ ነው” የኔ መልስ ነበር ፡፡
በሳምንቱ
በደርጅታችን በኩል በነዛ ጥበቃዎች ላይ የተወሰደውን አስተዳደራዊ እርምጃ የሚገልጽ ዳብዳቤ ደረሰን፡፡አሁን ተካስኩ አልኩኝ፡፡ትንሽም ቢሆን ከስህተታቸው የተማሩ ይመስለኛል፡፡
እናም እንዲህ ስል አሰብኩኝ፡፡እስከመቼ ይሆን ሰውን በቁመናው፤በአለባበሱ፤በቦርጩ ፤በውፍረቱና መሰል ከሰው ስብዕና ጋር ምንም ተገአቦት በሌላቸው መስፈርቶች መፈረጅና መመዘን የምንተወው?ይሄ ጉዳይስ ከአፓርታይድ በምን ይተናነሳል፡፡ግርም የሚለው ደግሞ የእኛው አፓርታይድ እየደረሰብን ያለው በራሳችን ዜጎች መሆኑ ነው፡፡የሌሎቹስ በነጮቹ ነበር፡፡እኛ ባዶ እጃችንን ሆነን እንዲህ ስንበረበር በሌላ በኩል ደግሞ ምናልባትም ለደህንነት ስጋት የሆኑ ነገሮች የተሸከመ አንድ ፈረንጅ አንድም ጥያቄ ሳይጠየቅ ሰተት ብሎ ይገባል፡፡አይ የኛ ነገር ግራ እኮ ነው ሁሉ ነገራችን፡፡እነሱ ጋር ለደህንነት ከሆነ በቃ ነጭ፤ ጥቁር ፤አርንጓዴ የለም….በቃ ሁልሽም ትበረበሪያለሽ ወይም አትበረበሪም …አለቀ!!
እንደዉም ፈረንጆቹ የራሳችንን ዜጎች እየበረበርን እነሱን ስናሳልፍቸው ምን እያሉ ሙድ እንደሚይዙብን ታውቃላችሁ “አዳሜ መስሎሽ ነው፤ምን እንደያዝኩ አላረፍሽም …Don’t Judge a book by its cover” hahaha…. የሚሉን አይመስላችሁም፡፡
እናም እባካችሁ
እነሱ እንዲህ ይላሉ “Please don’t judge a book by its cover”…መጽሀፉን በሽፋኑ አትገምግሙት፡፡ጥሩ ነውም መጥፎ ነውም ለማለት መጀመሪያ አንብባችሁ ተረዱት …እንደማለት ይሆን፡፡
ቆዳው ስለነጣ ብቻ አትመኑት በአግባቡ ፈትሹት ስለጠቆርንና ስለቀጨጭን ደሞ ጋራዥ እንደገባ መኪና ሞተር መፍታት እስኪቀራችሁ አትበርብሩን ሀሳባችንንም ሳይቀር …እባካችሁ ሚዛናዊ ሁኑ፡፡
ፍተሻ እኛ ሀገር
ስለፍተሻ ጉዳይ ሳስብ በአየር መንገድና በከተማችን በሚገኙ ትላልቅ ሆቴሎች ያለው አስተማማኝ የጥበቃና የፍተሻ ሁኔታ በጣም ያረካኛል፡፡ሁሉም ለራሱ ደህንነት ሲል እኩል የሚፈተሽበት፡፡ ያውም በደስታ በነጻነት፤ ያለፍርሀትና የደህንነት ስጋት ሳያጋጥመን ለመዝናናት፤ለመስራት ብሎም ለመጓጓዝ፡፡ነገር ግን……….ነገር ግን ዐረፍት ነገሩን አፍራሽ ያደርገዋል ተብለን አይደል የተማርነው ፡፡
እና እኔም ነገር ግን ብያለሁ…ነገር ግን በፍተሻ ቦታዎች ላይ( በአንዳንድ ሆቴሎች፤ባንኮች ፤የመዝናኛ ስፍራዎች፤ሲኒማ ቤቶች…ወዘተ) እየደረሰብን ያለው መገለልና መድሎ ይቁምልን ነው፡፡እንዴ ሰው ባገሩ እንዴት ..እንዲህ አይነት መድሎ ይደርስበታል፡፡ቆይ እኔ ምለው ለሀገር ደህንነት ስጋት መሆን ያለበት ኢትዮጵዊ ነው ወይስ የውጪ ዜጋ(እዚህ ጋር ልብ ሊባል የሚገባው ሁሉም የውጪ ዜጋ የሀገር ስጋት ነው፤ኢትዮጵያዊ ደግሞ የሀገር ስጋት ሊሆን አይችልም የሚል የጅምላ ድምዳሜ ላይ አልደረስኩም)፡፡ ነገር ግን ቀለሙ ነጭ ስለሆነ ብቻ ከስጋትና ከጥርጣሬ ነጻ መሆን አለበት ወይ? እንደኛ ቀለሙ ስለጠቆረ ደግሞ(ያውም በገዛ ሀገሩ) መጠርጠር አለበት ወይ ነው ጥያቄዬ? “ባለቤቱ የናቀውን አሞሌ ባለእዳ አይቀበለውም” አይደል ተረቱ:: ቆይ እርስ በእርስ ከተጠራጠርን ማን ሊያምነን ነው??? ከሀገሬ ወጣ ስል ለሚያጋጥመኝ የተንዛዛ ፍተሻ አሪፍ መጽናኛ አለችኝ እንዴ የኔው የራሴ ሰዎች እንደዚያ አገላብጠው ከፈተሹኝ ባዕዶቹማ እንዴት አይበረብሩኝ? ብዬ እፅናናለሁ፡፡
ከሁሉም ግን ግርም የሚለው ነገር፡፡በገዛ ሀገራችን አንድ አይነት ቦታ ላይ ነጮቹ ሳይፈተሹ ሲገቡ እኛ አንዳንዴ ስብዕናችንን በሚፈታተን መልኩ የምንበረበረው ነገር ነው፡፡አንዳንዴ ንዴታችሁ ብልጭ ብሎባችሁ ለምን የውጪ ዜጎቹ እንደማይፈተሹ ጥያቄ ካነሳችሁማ በቃ ጭራሽ አትገቡም ልትባሉ ሁሉ ትችላላችሁ፡፡
አንዴ እንዲህ ሆነ…
አንድ ስብሰባ ነገር ነበረችኝ፡፡ቦታው በከተማችን ካሉት ትላልቅ ሆቴሎች በአንዱ ነው፡፡ የኔ ስራ ለውይይቱ መነሻ ሀሳብ የምትሆን ጽሁፍ ቢጤ ማቅረብ ነበር፡፡በወቅቱ ቀጫጫ ቤጤ ነበርኩና ያው እንደሚታወቀው እኛ ሀገር ለመከበርና አንቱታን ለማግኘት ስጋ፤ ቦርጭና አለባበስ ግድ ይላል፡፡ያኔ ጥሩ ለብሻለሁ ስጋና ቦርጭ ግን አልነበረኝም ፡፡ማህበረሰባችን ደግሞ እንደ ፋሲካ በግ ከላይ አይቶ ነው የሚገምትህ ምክንያቱም “Don’t Judge a book by its cover “ የምትለውን አባባል አያርፍማ፡፡
እናም ትንሽ አርፍጄ ነበርና በር ላይ ስቻኮል ለፍተሻ ሁለት የሆቴሉ ጠባቂዎች መኪናችንን ያስቆሙናል፡፡እሺ ብለን አቆምንና መኪናችንን አገላብጠው በረበሯት፡፡ሞተር መፍታት ነው የቀራቸው፡፡ጋራዥ ነው እንዴ እስክንል ድረስ፡፡ይሄም አልከፋንም በጄ ብለን ነበር፡፡እኔም ሾፌሩም ውረዱ ተባልን፡፡ወረድን፡፡እኛንም ልክ እንደመኪናዋ በረበሩን፡፡ ኧረ ሞተር እንዳይፈቱብን ተባብለን ተሳሳቅንም ተሳቀቅንም፡፡
“ወዴት ነው” የሴቷ ጥበቃ ጥያቄ ነበር
“ይቅርታ የኔ እህት ሆቴል መስሎኝ…ወዴት ነው ተብሎ ይጠየቃል እንዴ ..? ትንሽ ጥያቄው አናዶኝ ነበር
“ ማነሽ …ወዴት እንደሆነ ካልተናገርሽ አትገቢም” …በቁጣና በገልምጫ…
ሾፌሩ ትንሽ እንደመናደድ እየቃጣው ስለኔ መናገር ጀመረ…
“አይመለከትህም እሷ ትናገር…”
“ስነ ስርአት….” አለ በንዴት ሾፌሩ
በዚህ መሀል አምስትና ከዛ በላይ የሚሆኑ ፈረንጆችን የጫነች ሚኒ ባስ ያለ ክልከላና ያለ ጠያቂ ሰተት ብላ ገባች….አይኔን ማመን ነው ያቃተኝ፡፡ማንም የተናገራት የለም፡፡ በዚህ ቢበቃ እኮ ጥሩ ነው፡፡ ጀርባቸው ላይ አነስ ያለች መኪና የምትጭነውን ያህል ትልቅ ቦርሳ፤ የስፖርት እንዲሁም የሙዚቃ መሳሪያዎችን ያየዘ ሌላ ቦርሳ የተሸከሙና ተራራ ወጪ የሚመስሉ ሶስት ፈረንጆች ቀጥ ብለው ገቡ፡፡ወዴት ነው? እንዴት ነው?ማናችሁ? ያላቸው ሰው አልነበረም፡፡
ይሄኔ ሾፌሩ መሳደብ ጀመረ…እኔ በቃ የምናገረው ነገር ግራ ገብቶኝ ቆሜያለሁ፡፡በዚህ መሀል ወንዱ ጥበቃ መጣና ከኛ ጋር ክርክር ጀመረ፡፡
“የኔ እመቤት የስብሰባው ሰዓት እረፍዶብኛል እባክሽ በኋላ እንነጋገራለን ..አሁን ልግባ“ በጣም በትግስትና በአክብሮት ነበር የጠየኳት፡፡አሻፈረኝ አለች፡፡
እንድዉም መኪናውን አውጣ ምናምን መባል ተጀመረ…አሁን እኔም ተናደድኩ……ስብዕናዬን ተፈታተኑኝ፡፡ወንዱ ጥበቃ በመሀል መታወቂያ አለ፡፡
“መታወቂያን ለሁለታቸሁም አልሰጥም…”አልኩና ስብሰባውን የሚያስተባብረውን አለቃዬን ከውስጥ በስልክ ደውዬ ጠራሁት ፡፡
አለቃዬ ሲሮጥ መጣ ….ዝንጥ ያለ ሱፍ ለብሷ ፤ቦርጭም ስጋም አለው፡፡እኔ ለራሴ ቀጫጫ…ምንም የሌለኝ፡፡
እሱ መምጣቱን ሲያዩ
ወንዱ ጠባቂ…በአንዴ አከበረኝ አንቺ ምናመን ሲል እንዳልነበር “በቃ አሁን እርሶ ይግቡ በኋላ እንነጋገራለን” ምናምና ማለት ጀመረ ማማን አቃተኝ…ሳኩበት ፤አፈርኩበት፤ቅድም ፍተሻው ላይ የተሳቀኩት ሳያንስ ለሰውዬው አስተሳሰብ እኔ ተሳቀኩኝ
አልገባም አልኩኝ…አለቃዬ “ኧረ ሰአት እረፍዷል ..እንግዶች እየጠበቁ ነው ምናምን” አለ፡፡
አልገባም….መግባት የምፈልገው በራሴ ነው በአንተ ወይም በእገሌ አይደለም፡፡ሀላፊያቸው ይጠራልኝና እሱን አናግሬ እገባለሁ…ከነሱ ጋር በኋላ እነጋገራለሁ አልኩኝ፡፡
ለማንኛሁም ሀላፊው ተጠራ አናገርኩት ገባሁ ስወጣ ግን እነዛ የጥበቃ ሰራተኞችን ዝም ብዬ ላልፋቸው አልፈለኩም ፤ስነምግባሩም አይፈቅድልኝም፡፡ሃላፊያቸው መጣ ፤ይቅርታ ጠየቀኝ፤እነሱም ተጠሩ ይቅርታ ጠየቁ፡፡ይቅርታቸው ግን አልካሰኝም፡፡አላስደሰተኝም፡፡እነዚህ ጥበቃዎች መማር አለባቸው ብዬ አሰብኩኝ፡፡ ”ይቅርታ የእኔ መቤት ስለደረሰብሽ በደል በነሱ ላይ ግን አስተዳደራዊ እርምጃ እንወስዳለን” የሀላፊው ንግግር ነበር፡፡ “አዎ ግዴታችሁ ነው” የኔ መልስ ነበር ፡፡
በሳምንቱ
በደርጅታችን በኩል በነዛ ጥበቃዎች ላይ የተወሰደውን አስተዳደራዊ እርምጃ የሚገልጽ ዳብዳቤ ደረሰን፡፡አሁን ተካስኩ አልኩኝ፡፡ትንሽም ቢሆን ከስህተታቸው የተማሩ ይመስለኛል፡፡
እናም እንዲህ ስል አሰብኩኝ፡፡እስከመቼ ይሆን ሰውን በቁመናው፤በአለባበሱ፤በቦርጩ ፤በውፍረቱና መሰል ከሰው ስብዕና ጋር ምንም ተገአቦት በሌላቸው መስፈርቶች መፈረጅና መመዘን የምንተወው?ይሄ ጉዳይስ ከአፓርታይድ በምን ይተናነሳል፡፡ግርም የሚለው ደግሞ የእኛው አፓርታይድ እየደረሰብን ያለው በራሳችን ዜጎች መሆኑ ነው፡፡የሌሎቹስ በነጮቹ ነበር፡፡እኛ ባዶ እጃችንን ሆነን እንዲህ ስንበረበር በሌላ በኩል ደግሞ ምናልባትም ለደህንነት ስጋት የሆኑ ነገሮች የተሸከመ አንድ ፈረንጅ አንድም ጥያቄ ሳይጠየቅ ሰተት ብሎ ይገባል፡፡አይ የኛ ነገር ግራ እኮ ነው ሁሉ ነገራችን፡፡እነሱ ጋር ለደህንነት ከሆነ በቃ ነጭ፤ ጥቁር ፤አርንጓዴ የለም….በቃ ሁልሽም ትበረበሪያለሽ ወይም አትበረበሪም …አለቀ!!
እንደዉም ፈረንጆቹ የራሳችንን ዜጎች እየበረበርን እነሱን ስናሳልፍቸው ምን እያሉ ሙድ እንደሚይዙብን ታውቃላችሁ “አዳሜ መስሎሽ ነው፤ምን እንደያዝኩ አላረፍሽም …Don’t Judge a book by its cover” hahaha…. የሚሉን አይመስላችሁም፡፡
እናም እባካችሁ
እነሱ እንዲህ ይላሉ “Please don’t judge a book by its cover”…መጽሀፉን በሽፋኑ አትገምግሙት፡፡ጥሩ ነውም መጥፎ ነውም ለማለት መጀመሪያ አንብባችሁ ተረዱት …እንደማለት ይሆን፡፡
ቆዳው ስለነጣ ብቻ አትመኑት በአግባቡ ፈትሹት ስለጠቆርንና ስለቀጨጭን ደሞ ጋራዥ እንደገባ መኪና ሞተር መፍታት እስኪቀራችሁ አትበርብሩን ሀሳባችንንም ሳይቀር …እባካችሁ ሚዛናዊ ሁኑ፡፡
kuku. A eb እዚሁ ፌስቡክ ላይ በመጻፍ ይታወቃሉ! በሙያቸው ጠበቃ ሲሆኑ የሚያነሷቸውን ማህራዊ
ሃሳቦች የሚተቹበት ገጽ አላቸው….እነሆ አድራሻው! https://www.facebook.com/kuku.eb
ኢሜላቸውን
ከፈለጉም እነሆ! kuku.eb@facebook.com
God bless you dear, you have said it so well, thought i was the only one who felt it.
ReplyDeleteThanks it was an article well written and timely.
Regards y.melak
a really great post... honest, open, funny, educating, it just has it all.. keep up the good work
ReplyDeleteይህ ነገር እኔንም ሁሌ ያመኛል። ተመሳሳይ ችግርም በተደጋጋሚ አጋጥሞኛል፣ ስር የሰደደ የአስተሳሰብ ውድቀት እያጋጠመን ይመስለኛል። ፅሁፍሽ አስተማሪ ስለነበር በጣም እናመሰግንሻለን።
ReplyDeleteየሚገርመው ነገር እኔንም ተመሳሳይ ነገር ሁል ጊዜ ያጋጥመኛል፡፡ አንቺማ በሰተመጨረሻም ይቅርታ ተጠይቀሽ ገብተሻል የነው ነገርማ ከነአካተው ተከልክየ ከእኔ ይልቅ እኔን ይዦ የሄደው እና ሙሉ ልብስ የለበሰው ፈርጣማው ሹፌር ብቻውን እንዲገባ ተፈቅዶለታል፡፡ አንዳንደ ሳስብ ሀበሻ ብህሉ ድሮም እንዲህ ነበር ወይስ እኛ ደርሰን አበላሸነውየሚገርመው ነገር እኔንም ተመሳሳይ ነገር ሁል ጊዜ ያጋጥመኛል፡፡ አንቺማ በሰተመጨረሻም ይቅርታ ተጠይቀሽ ገብተሻል የነው ነገርማ ከነአካተው ተከልክየ ከእኔ ይልቅ እኔን ይዦ የሄደው እና ሙሉ ልብስ የለበሰው ፈርጣማው ሹፌር ብቻውን እንዲገባ ተፈቅዶለታል፡፡ አንዳንደ ሳስብ ሀበሻ ብህሉ ድሮም እንዲህ ነበር ወይስ እኛ ደርሰን አበላሸነው
ReplyDeleteWell said.....Berche!!
ReplyDeleteበጣም ያማል! ኢትዮጵያውያን ግን ሀገራችን የት ነው?
ReplyDeleteቀለምና ቀለም ተጣልተው በቦታ
ReplyDeleteጊዜ ተሰጥቷቸው የቀጠሮ ተርታ
ነገሩ ብንጠይቅ አግድሞ ካለፈ
ብለው መለሱልን ወገን አሸነፈ
ዛፍ የቆረጠኝ ብረት ሳይሆን እንጨት ነው አለ፡፡ (ብረቱ እንዲቆርጠው እንጨቱ እጀታ ስለሆነው ነው፡፡ ያው በቀላሉ ይረዳንም አይደል መጥረቢያን ለማንሳት ነው፡፡) ታዲያ አንድ ቀን እኛው በእኛው ተናንቀንና ተናንቀን ወይ እንለማለን ወይም ደግሞ እንገማለን